Jose Luis Ugarte, itsasgizonaren azken bidaia

Itsasoaren handitasunean gizakia txiki bihurtzen da sarri. Baina gutxi batzuk handi bihurtzen dira eta beren izenak kresala usainari betiko lotuta uzten dute. Horietako bat zen Jose Luis Ugarte. Bakarkako bidaiak egiten zituen itsasgizonari herenegun iritsi zitzaion azken bidaia egiteko garaia, 79 urte zituela. 1928ko azaroaren 6an jaio zen, Getxon (Bizkaia). Gaztetan entzun zuen itsasoko sirenen deia, eta ogibidea mundu horretara zuzendu zuen. Deustuko Itsas Eskolan ikasi zuen, eta marinel gisa lan egin zuen. Hain zuzen, lan horrek eraman zuen Ingalaterrara, eta bertan itsasontzietarako lehengaien hornikuntzan jardun zuen. Bela zen bere bihotzeko kutuna eta egonaldi horretan erosi zuen bere lehen belaontzia, Orion izenekoa. 1970eko hamarkadan Sopelara (Bizkaia) joan zen bizitzera, eta garai horretan hasi zuen ospetsu bihurtu zuen kirol ibilbidea.

1979. urtean burutu zuen bakarkako lehen bidaia, AZAB lasterketan. Bigarren sailkatu zen (1987an irabazi egin zuen). Hurrengo urtean OSTAR lasterketan hartu zuen parte aurrenekoz. Beste lau urtetan ere lehiatu zen (1984. urtean bigarren sailkatu zen II. kategorian eta hirugarren I. kategorian, 1988an). 1990ean munduari bira ematen dion lasterketa batean hartu zuen parte lehen aldiz: BOC Challengean. Horrekin nahiko ez eta bi urte beranduago Vendee Globe lasterketan esku hartu zuen, munduari bira emanez geldialdirik egin gabe. Bidaiako 128.000 miliak burutu zituen 135 egun, 6 ordu eta lau minututan. Arriskuan izan zuen bizia orduan, Poseidonen besarkadak estu hartu zuenean, baina onik iritsi zen bidaia horretatik. Igandean, baina, bidaia luzeagoa egiteko unea iritsi zitzaion.

[ testua: Joseba Zubiaur, BERRIA, 2008-07-29 ]